12 september t/m koopzondag 6 oktober

Deventer 7 (D7)

EXPOSITIE : 6 fotografen verbeelden het thema:
'Dwalen'

De Deventer 7 is een fotografencollectief van 6 (oorspronkelijk 7) fotografen:
Charlotte Koloc, Monique Kelder, Hessel Draaisma, Jaap Kloek, Ben Impelmans, Hein Hendrikx. Ze wonen allen in Deventer en zijn lid van de Deventer Foto Kring. Fotograferen doen ze al geruime tijd en met veel plezier. In hun werk streven ze naar meer perfectie en ontwikkeling van een eigen stijl.

"Sinds een jaar of vijf komen we regelmatig bij elkaar om gezamenlijk aan de hand van steeds nieuwe thema’s toe te werken naar een foto-expositie. Tijdens onze bijeenkomsten laten we elkaar ons werk zien en bevragen we elkaar. Op deze manier doen we bij en met elkaar inspiratie en nieuwe ideeën op. Soms vragen we een externe fotocoach om ons kritisch te volgen. Dit leidt dan vaak ook weer tot nieuwe ideeën en verrassende resultaten

Ieder van ons werkt het thema telkens op een geheel eigen manier uit. Je kan zeggen dat we met het beeld een verhaal willen overbrengen. In die zin is er sprake van conceptuele fotografie. De foto is gelaagd. Het is niet alleen een afbeelding maar een verbeelding van een bepaalde emotie, gedachte, het verhaal.

In deze expositie is het thema “dwalen” de verbinding tussen de verschillende foto’s. Elke fotograaf heeft dit thema op zijn/haar manier verbeeld in de geëxposeerde foto’s. Bij deze expositie is Gerard Hol onze mentor. Gerard, onze dank voor je inspiratie."

15 augustus t/m 7 september 2024

Jeanette Hoekstra

'Ik wil elke dag meer vogel zijn'

315 tekeningen, geïnspireerd op dichtregels uit de bundel 'Canto General' van Pablo Neruda 

Jeanette Hoekstra over haar werk en dit bijzondere project:

"Mijn liefde voor tekenen vormde in 1978 de aanleiding voor mijn keuze om me aan te melden bij de kunstacademie. In 1983 studeerde ik af aan de AKI, ArtEZ in Enschede. Gedurende de veertig jaren daarna maakte ik vooral ruimtelijk werk met uiteenlopende materialen.

In de afgelopen jaren begon ik terug te verlangen naar mijn eerste liefde: het tekenen. Ik pakte het weer op en er ontstond een hernieuwde kennismaking met dit medium. Om continuïteit en uitdaging in het tekenen te waarborgen zocht ik naar een externe stimulans. Die vond ik in ‘Canto General’, een beeldend geschreven lofdicht op de geschiedenis van Latijns-Amerika door Pablo Neruda uitgebracht in 1950. Dit wereldwijd bekroonde boek telt meer dan driehonderd gedichten. Over de geschiedenis van het volk, de koloniale bezetting, dictatoriale regimes en de bevrijding daarvan maar ook over de kracht van liefde en vriendschap en de grootsheid van de natuur. Onze gedeelde liefde voor vogels heeft geleid tot de titel van zowel de expositie bij galerie DNA als mijn boek met tekeningen van dit project.

Het is in Neruda’s verscheidenheid waarin ik mijn inspiratie vind.

Ik laat me leiden door de veelheid aan woorden, gevoelens en verhalen. Ik blijf steken bij de zinnen die tot mijn verbeelding spreken. De gedichten verdwijnen naar de achtergrond, wat overblijft zijn de gekozen regels en de daarbij opborrelende beelden. Zo werkte ik van augustus 2021 tot en met januari 2024 aan 315 tekeningen bij evenzoveel gedichten.

Met de publicatie van mijn boek heb ik 2,5 jaar tekenen in de tijd vastgelegd. Een associatieve reis via de geest van een ander door vervlogen tijden naar het hier en het nu.
Ik wens u als kijker de beleving waarin Neruda’s zinnen en mijn beelden samenvallen."

18 juli t/m/ 10 augustus 2024

Guido Orsetti
Heidy Masman

'Tussen Kleur en Vorm'

De overige exposities van de afgelopen periodes/ jaren staan hieronder.

De volgorde klopt niet (helemaal...).

Aan de juiste volgorde wordt gewerkt. Onze excuses voor eventuele verwarring!

21 december 2023 t/m 29 januari 2024

'Verbinding maakt het verschil'

Patricia Achenbach- Veira

Marjoleine Maessen

Marianne Breugelmans

29 juli t/m 26 augustus 2023

'Verstilling'

Henny Beckers

Willy van der Beek

Marjan Kok

Henny Beckers - Aardewerken pot met bomen en huis

Henny Beckers over haar werk: 

Als kind had ik passie voor tekenen. Een klein aantal van mijn kinderwerkstukken is bewaard gebleven.
Toen ik deze rond 2013 opnieuw onder ogen kreeg, zag ik, mede vanuit mijn onderwijsachtergrond, waarom ze bijzonder waren. Mijn scherpe waarneming van objecten had ik al vroeg ontwikkeld.
Dat heeft me doen besluiten om mijn focus niet alleen op mijn loopbaan te richten, maar mijn talent voor schilderen/ tekenen nadrukkelijk meer aandacht te geven.
In 2014 ben ik gestart met de 3-jarige opleiding bij Art Partout te Deventer.
Aansluitend ben ik me gaan specialiseren in Magisch Realisme.
Het magisch realisme geeft een kijk op de vermeende werkelijkheid in de samenleving. Vanuit welk perspectief kijk je en is het zoals het lijkt of is het net anders?!

In mijn werk start ik altijd vanuit een waarneembare werkelijkheid maar voeg daar nieuwe dimensies aan toe.

Het  componeren met onderdelen, met dilemma’s uit de samenleving, met gegevens uit de natuur, vaak gesitueerd in raadselachtige landschappen is voor mij een uitdaging.

Ik ben pas tevreden met het werk als er iets ongeloofwaardigs inzit, er iets te zien is wat je niet gewend bent, wat eigenlijk niet klopt.

Willy van der Beek - EXPLORING STILLNESS (SOLD)

Willy van der Beek over haar werk en zichzelf:

De mens staat centraal in mijn schilderijen. Waarschijnlijk omdat mensen centraal staan in mijn leven. Niet als een bewuste keuze, maar gewoon, dat ìs. Als vriendin, als moeder en partner, als advocaat (1987-2010) en mediator; ik ben graag ‘in relatie’.

Licht is belangrijk in mijn schilderijen. Ik hou van het contrast tussen licht en donker, van het spel dat het licht speelt op voorwerpen, van het sprankelen van kleuren in het zonlicht. Daarnaast zijn mijn schilderijen ook licht in de zin van luchthartig. Ik zoek de vrolijkheid en de humor.

En eenvoud waar mogelijk. Eenvoud in vorm en voorstelling. Ik maak het graag simpel. Helder, fris, puur en persoonlijk. Het leven is al ingewikkeld en mystiek genoeg, daar hoeft van mij geen schepje bovenop in mijn schilderijen. Het is juist een uitdaging die andere kant te onderzoeken: details weglaten en proberen de essentie te pakken.

Ik schilder snel en met een losse toets, soms onaf, zodat het oog nog iets in te vullen heeft. 

Ik volgde de Vrije Academie in Nunspeet (2002-2008) en de Wackers Academie in Amsterdam (2013-2018). Mijn atelier is in De Oude Ambachtsschool in Zwolle. Voor meer informatie: www.vanderbeeksolitaire.nl

Over deze serie:

EXPLORING STILLNESS

Hoe is het om je af en toe terug te trekken uit de drukte en volheid van het leven en alleen te zijn. Verzonken in gedachten, met een drankje aan zee, verdiept in een boek, of wandelend in de natuur.

Marjan Kok - uit de serie 'de wolf loert'

Marjan Kok over haar werk en inspiratie:

De wolf loert

Al jaren is het bos mijn leefomgeving. Ik woon er, ik wandel er, ik zie regelmatig zwijnen, herten, eekhoorns, en natuurlijk veel vogels. 

Ik denk mijn omgeving te kennen, ik geniet van wat ik zie, bomen die ontluiken in de lente, bladeren die vallen in de herfst, de kleuren, de geuren. 

In de nacht ziet het bos er anders uit: het is een wereld binnen de wereld. 

Ik maak van die binnenwereld regelmatig opnames met de nachtcamera en zie daarna de vos, de wolf, het edelhert en de uil onbekommerd in hun habitat zonder mensen. De mysterieuze nacht die wij niet zien als we slapen. 

Deze natuuropnames waren aanleiding om aan de slag te gaan.

Mijn wandelingen versterkten het idee om de relatie tussen de natuur en de mens nader te onderzoeken. 

Aan het Veerse Meer staan reuzeberenklauwen, schitterende metershoge bloemenschermen die afsteken tegen de blauwe hemel. Ze worden allemaal weggehaald, uitgeroeid, omdat wandelaars bij aanraking heftige brandwonden krijgen. 

De mens is kwetsbaar in de ruige natuur. De natuur heeft geen medelijden met de mens, ontziet hem niet. Omgekeerd evenmin. 

We manipuleren en vervuilen ons milieu.  De overwoekering en verwildering is indrukwekkend. Dit is wat gebeurt als de mens geen sturing meer geeft, niet meer ingrijpt.  De gewassen verdwijnen, de sterkste onkruiden overleven de kwetsbare. 

De gebroken takken, het onbegaanbare, de lichtinval; ik zag mysterie, verval en schoonheid tegelijkertijd. 

In alle schilderijen is het meisje aanwezig. Naakt. Ik ben dat meisje. Ik leef in de natuur en verwonder me. Voel me beschermd door de natuur en kwetsbaar tegelijk. 

De wolven loeren, er is altijd dreiging, maar ze vallen niet aan. Het meisje is onbevangen en stoer. 

Wij allen zijn dat meisje. 

Mijn opleiding heb ik gevolgd aan de Academie in Nunspeet en aan het HBO Windesheim in Zwolle.

Sindsdien werk ik in mijn atelier in Epe waar ik ook schilderlessen heb gegeven.

6 t/m 28 juli 2023

Binnen & Buiten

Paola de Bruijn

Renze Koenes

Paola de Bruijn - Another sense of spring

BINNEN & BUITEN

Een kunstenaar verkent de binnenwereld. De buitenwereld verkent het kunstwerk. Zo ontstaat een wisselwerking tussen binnen en buiten.

Het beeldend werk van Paola de Bruijn komt rechtstreeks vanuit buiten. Het zijn gefotografeerde observaties die veranderd worden in haar binnenwereld. Door vervorming en herhaling toe te passen ontstaan sprookjesachtige patronen die een eigen leven gaan leiden, weg van het oorspronkelijke gegeven.

Vanuit een grote liefde voor fotografie en grafische technieken maakt Paola samengestelde werken die je in hun gelaagdheid willen meenemen naar een plek naast het alledaagse. Vanuit een database van eigen foto’s wordt de basis van de werken per project geselecteerd, waarna bewerkingen en/of aanvullingen in andere technieken worden toegepast. Hierbij worden combinaties van fotografie, grafiek en borduursel in variaties gemaakt. Het gevolg zijn natuurlijk groeiende kunstwerken. Haar beeldende werken zijn modern, lieflijk, poëtisch, stil, melancholiek en soms uitbundig. Altijd is er de zoektocht naar evenwicht tussen techniek en zeggingskracht en tussen eigenheid en traditie.

Renze Koenes - Stilleven met haard

BINNEN & BUITEN

Een kunstenaar verkent de binnenwereld. De buitenwereld verkent het kunstwerk. Zo ontstaat een wisselwerking tussen binnen en buiten.

De schilderijen van Renze Koenes vertrekken bijna altijd vanuit binnen. In zijn stillevens worden voorwerpen losgetrokken van hun oorspronkelijke betekenis en opgesteld in steeds abstracter wordende composities.

Renze Koenes studeerde in 1988 af in illustratieve vormgeving aan de kunstacademie in Kampen. Sindsdien houdt hij zich bezig met vrij tekenen, het maken van schilderijen en wandschilderingen, en grafiek. Verder doceert hij parttime aan de Jan des Bouvrie Academy in Deventer.

Met liefde verbeeldt Koenes in verschillende technieken alledaagse onderwerpen, waarbij hij de suggestie van ruimte en stofuitdrukking ondergeschikt maakt aan een tamelijk onverwacht spel van vormen, patronen, contrasten en kleur. Ondanks de vervormingen die hij welbewust toepast blijven de afgebeelde voorwerpen en huiselijke scenes uit de omgeving van de kunstenaar herkenbaar.

8 juni t/m 2 juli 2023

Listening to music in languages I do not speak,

Connecties tussen werelden van verschil.

Marieken Cochius

Marieken Cochius - Listening to music in languages I do not speak

Begin jaren negentig vertrok Marieken Cochius (Leiden, 1968) nog voor de voltooiing van haar opleiding fotografie/ film aan de kunstacademie St. Joost, naar New York. Ze verkreeg daar een werkvergunning, had allerlei banen en baantjes, en maakte kunst. Veel kunst.

Cochius’ werk wordt veelvuldig geëxposeerd in de Verenigde Staten. Nu is haar werk voor het eerst te zien in haar geboorteland!

Door fotografie leerde zij zien, maar zij voelde de drang om met haar handen vorm te geven. Tijdens haar vele rondwervingen door New York vond zij “ingrediënten”, variërend van gebroken autoglas tot kogelhulzen, oude computers etc. waarmee ze beelden maakte, geïnspireerd door de dualiteit van het zijn.

9/11maake zij mee, dat was een grote schok, Cochius kon bijna een jaar lang niets maken. Zij maakte haar eerste reis solo door Amerika en kwam terecht bij een kleine ‘hot spring resort’ in de woestijn van West Texas. Daar kreeg zij een baan als beheerder.

Door de ruige natuur, de rust, de wilde dieren, fossielen, cacti, gebleekte botten werd Cochius geïnspireerd en sindsdien maakt zij beelden en collages waar alleen organische onderdelen worden verwerkt.

Of Cochius nu in de urbane drukte van de metropool New York verbleef, of met haar honden dwars door Montana en Nova Scotia reisde, natuur bleef de constante bron van inspiratie. Omringd door gevonden stenen, zaden, verweerde stukken hout, botten en fossielen, maakt Cochius kunst waaruit een grote fascinatie voor wortelsystemen, groeivormen in natuur, door dieren gemaakte nesten en holen, geologie en connecties tussen organismen spreekt.

In 2017 voltooide zij een beeldhouw opdracht voor de plaats Wappingers Falls, NY.  Ze kreeg beurzen toegewezen van New York State en van de Foundation of Contemporary Arts in 2021.

Recente solo exposities waren in Vassar University en de Universiteit SUNY Ulster. Cochius was een aantal keren artist in residence bij Vermont Studio Center.

Listening to music in languages I do not speak bestaat uit drie series.

Welded Drawings zijn gelaste tekeningen van ijzer, Shifting Zones bestaat uit olieverfschilderijen op houten panelen en Frequencies omvat gelaagde inkttekeningen op papier.

Het zijn subtiele en tegelijk intense kunstwerken waarmee Cochius nadrukkelijk op zoek gaat om het ingetogen van evoluerende natuurelementen naar voren te brengen.

Marieken Cochius woont nu in the Hudson Valley in Upstate New York.

11 mei t/m (koopzondag) 4 juni 2023

Finissage zondag 4 juni van 15.00 tot 17.00 uur

'De kracht van zacht'

Kitty Korver                         

Peter Munnik  

Rins Slippens     

Vilten wandsculpturen van Kitty Korver tijdens een expositie (foto van Liselore Tempel)

WERELDVERZACHTER

Met haar vilten wandsculpturen probeert Kitty Korver niet alleen zichzelf, als gevoelig mens, maar ook u te troosten. Met de zachte, warme wol maakt ze strakke, mooi afgewerkte vilten wandsculpturen die geborgenheid bieden aan de ziel. Haar eigen ervaringen worden uitgebeeld, soms zelfs in de schalen gekerfd. Vaak in alle ernst, een andere keer met humor of in blijheid. Maar allemaal hopen ze zowel de ogen als de geest te strelen en tegelijkertijd de akoestische prikkels in de ruimte te verminderen.

De recente toevoeging van zelfgemaakte porseleinen (bone china) elementjes verraden haar ervaring in keramiek.

Peter Munnik - Zonder Titel

Peter Munnik over zijn werk:

Een prater ben ik nooit  geweest, schilderen is de uitlaatklep voor mijn gevoelens.

Wat er op het doek komt is een weergave van hoe ik op dat moment in elkaar zit, waar ik in mijn hoofd mee bezig ben.

Dat kunnen mensen zijn, situaties, wat er in de wereld gebeurt.

Geluk, frustratie, verdriet, afscheid, verwondering, boosheid, blijdschap.

Kleurgebruik,  abstractie en de combinatie van spanning en evenwicht zijn voor mij heel belangrijk.

Vaak zijn er figuren te ontdekken maar wat ze doen vertel ik niet: de toeschouwer mag dat zelf bepalen.

Om dezelfde reden geef ik de doeken ook geen titels: ik wil de kijker alle ruimte geven voor hun eigen interpretatie, ze niet een bepaalde richting opsturen.

Ik woon nu bijna 5 jaar in Deventer, ben elke dag dankbaar, de stad en de mensen, de sfeer maken me gelukkig.

Mijn ‘Deventer-doeken’ zijn daardoor vrolijk. Mij gaat het hierbij om de sfeer, niet een getrouwe weergave van de werkelijkheid.

Andere onderwerpen zijn portretten, modellen, landschap.

Rins Slippens - Liggen in het gras

Rins werkt voornamelijk figuratief richting abstract. Hij won in 2004 de eerste prijs in de Gelderlander Kunstwedstrijd.   

Rins over zijn werk:

Een eerste opzet maak ik vanuit een vast vertrekpunt. Dat kan een foto zijn, een beeld op tv of een eerder door mij gemaakt schilderij. Na die eerste opzet ontstaan langzamerhand andere beelden. Die beelden breng ik in mijn werk verder tot uitdrukking en werk ik meer abstract uit. Soms lukt dit, soms ook niet. Dan val ik terug op figuratief werk. Daar heb ik geen moeite mee als er maar abstracte kenmerken in het werk ontstaan. Kleur en compositie moeten kloppen en er moet ook voldoende contrast aanwezig zijn. Ik hou er van te spelen met de werkelijkheid. De totstandkoming van een schilderij is elke keer weer een proces met ongewisse afloop. Om zo spontaan mogelijk te werken gebruik ik vrij grote kwasten. Als hulpmiddel gebruik ik ook houtskool en krijt. De acrylverf gaat rechtstreeks en zo onverdund mogelijk op het linnen of paneel. 

13 april t/m 7 mei 2023

'Onverwachte kleurrijke ontmoetingen'

Peter Munnik              

Marjoleine Maessen   

Hildert Raaijmakers   

De expositie van Peter Munnik loopt door t/m 4 juni 2023

Marjoleine Maessen - Unknown

Marjoleine Maessen over haar werk:

Schilderen is voor mij op weg gaan en ontdekken wat er zich ontvouwt op het doek in kleur en vorm. Vooral in mijn abstracte werk kom ik dit tegen. Het proces is vaak spannend en niet te voorspellen. Het schilderen is een ontdekkingsreis naar mezelf: hoe ver durf ik los te laten wat het gaat worden en laat ik het schilderij mij vertellen wat er ontstaan wil? Een kunstzinnige en persoonlijke ontwikkeling, die elkaar beïnvloeden en onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Vanaf mijn kinderjaren teken en schilder ik al. En schreef daar ook mijn verhalen bij. Rond mijn 20^e volgde ik diverse teken- en schilder cursussen. In de periode daarna kreeg ik een gezin en werd mijn creativiteit op een andere manier aangesproken .

Ik pakte de draad later weer op en volgde diverse opleidingen, zoals:
4 jaar Genezend tekenen in Zutphen
Jaartraining Kleur beleven bij kunstenaar Dick Meeldijk
1,5 jaar ’t Pad tot holistisch beeldend kunstenaar.

Daarnaast kreeg ik les van meerdere kunstenaars, waarbij vooral kunstenares Hélène Jansen mij de weg heeft gewezen naar het Colorisme. Ik reisde o.a. met haar mee naar Griekenland en Italië, waar ik meer leerde over de Grieken en de Romeinen.

Het schilderen is nu sinds jaren mijn passie: het is voor mij een innerlijke noodzaak om mijzelf op die manier te uiten.

Op deze expositie ziet u enkele voorbeelden van mijn abstracte werk en ook van portretten.  Juist die afwisseling van onderwerpen en technieken maakt het kunstzinnig werken voor mij boeiend!

Hildert Raaijmakers - Archie

DE MAGISCHE KRACHT VAN DE WAARZEGGER
Kunsthistorica Marieke Burgers over de Boodschappers van Hildert Raaijmakers:

Ware dieren?
Een onbeweeglijk paard dat uit de mist opdoemt, een raaf met een te grote bek en klauwen, een langorige haas, een struisvogel op korte poten, een zwevende berggeit; de meeste Boodschappers van Hildert Raaijmakers lijken op echte, ware dieren, maar wel met een onnatuurlijk trekje. Gemeenschappelijk voor ze is dat ze ons aanstaren met een doordringende, vragende of waarschuwende blik. Als we weten dat ze meestal op de Gulden Snede geschilderd zijn, kunnen we aannemen dat het gaat om wezens die ons, de beschouwer, iets willen vertellen. We begrijpen dat er met deze dieren méér aan de hand is dan het blote oog ontwaart.

Go-between tussen twee werelden
De mens heeft vrijwel altijd geprobeerd de natuur en de dierenwereld te bedwingen door die af te beelden, daardoor te kunnen beheersen en op te kunnen roepen. Door de eeuwen heen zijn aan dieren altijd al magische en voorspellende krachten toegekend. Onze primaat voorouders creëerden totemdieren en talismannen waaraan zij krachten ontleenden en van Bijbelse verhalen, het oude Egypte, de Grieken en de Romeinen weten we dat hogepriesters, orakels, sjamanen, tovenaars en wichelaars heilige of geheime ceremonies verrichtten, waarbij dieren een rol speelden: als offerdier of in de rol van verlosser, verleider, beul of boodschapper.

De Boodschappers van Hildert Raaijmakers komen daarmee voort uit een lange traditie, waarin dieren de go-between zijn tussen de natuurlijke en bovennatuurlijke wereld. Welke boodschap zij aan ons presenteren, hangt echter af van ons, de beschouwer. Iedere Boodschapper daagt ons op zijn eigen manier uit. Wat vertellen ze ons? In Hilderts eigen woorden: "een plotselinge ontmoeting met een dier, dat dan het woord tot je richt en iets zegt dat je recht in het hart treft. De enige juiste boodschap is wat er voor jou op dát moment toe doet." 

Wat onze wichelaar en waarzegger Hildert ons met zijn Boodschappers voorhoudt en op welke wijze wij dat invullen, is een waarheid die voorbehouden is aan niemand anders dan aan de boodschapper en… jouzelf.

16 maart t/m 9 april 2023

'Natuur als leidraad'

Claudia de Vos

Patricia Achenbach- Veira

Liesbeth Hensels

Claudia de Vos - Touch of Nature

Claudia De Vos (Hilversum, ’64) maakt kunstwerken en installaties waarbij zij gebruik maakt van uiteenlopende materialen zoals keramiek, tekeningen, fotografie, stoffen en gevonden voorwerpen. De kunstwerken hebben geur als verbindend element en wel in het bijzonder natuurlijke geuren (essentiële oliën). Met haar kunst onderzoekt Claudia De Vos de psychologische effecten van geuren. Geur in historische of culturele context, als individuele of universele geurbeleving. Helend, verbeeldend, verhalend, verbindend en prikkelend van aard zetten zij aan tot herinneren, denken en praten.

In 1989 studeert zij in af aan de  Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht (HKU). In 2006 voltooit zij cum laude de Beroepsopleiding Natuurgeneeskundige Aromatherapie en een studie Jungiaanse Psychologie teneinde haar fascinatie voor de effecten van geur verder te onderbouwen en in haar kunst toe te passen. Sindsdien vertegenwoordigt zij als Geurambassadeur met haar kunst, media en voordrachten de wereld van geur. Claudia is tevens auteur van het boek “Geurpsychologie voor iedereen”.

Patricia Achenbach - Veira - Kinetische kunst

Patricia Achenbach- Veira (1968) is beeldend kunstenares in de disciplines schilderen en grafische kunst.

Zij maakt schilderijen, tekeningen, collages, “light verse”-gedichten en kinetische kunst.
In haar werk wordt Patricia geïnspireerd door reeksen en series en door de verschillen en verbanden tussen allerhande zaken. Denk hierbij aan ogenschijnlijk vanzelfsprekende dingen in het leven zoals het alfabet, getallen of bijvoorbeeld de vier seizoenen.

Het werken in reeksen is een terugkerend gegeven in het werk van Patricia

Achenbach. De natuur is een blijvende inspiratiebron.

Het werk van Patricia Achenbach bevat verwijzingen naar de schoonheid van en naar de liefde in het alledaagse.

Inspiratie haalt Patricia behalve uit reeksen en series en uit de natuur, ook uit diverse ontmoetingen en gesprekken met mensen.

Patricia begint met één gegeven, waarop zij tal van varianten bedenkt. Dat gegeven kan een woord zijn of een zin of een beeld dat zij opslaat uit haar omgeving. Een woord, een detail kan genoeg zijn om een hele wereld te creëren.

Vroeg of laat lukt het om die wereld zichtbaar en tastbaar te maken. Aan ieder werk ligt een idee ten grondslag.

Patricia werkt door totdat dit idee naar wens is uitgevoerd. Ondanks dat er een aantal vastliggende waarden zijn in haar werk zijn de uitkomsten door voortschrijdende inzichten altijd verrassend ook voor Patricia zelf.

Liesbeth Hensels over haar werk:

Na  werkzaam geweest te zijn in de gezondheidszorg, ben ik in 2000 gestopt en mij gaan oriënteren op andere bezigheden.

Omdat 3-dimensionaal werk altijd al mijn interesse had, ben ik aanvankelijk begonnen met beeldhouwen. Hierin heb ik een aantal cursussen gevolgd, maar uiteindelijk werd het mij te zwaar.

In 2015 ben ik met klei in aanraking gekomen en hiermee aan de slag gegaan. Het materiaal in zijn diverse vormen en mogelijkheden is een ontdekking voor mij. Het uitproberen van diverse soorten klei, technieken en glazuur blijft mij boeien. Ter uitbreiding van kennis, kunde en ontwikkeling heb ik verschillende cursussen en masterclasses gevolgd.

Zelf keramiek maken, scheppend bezig zijn met mijn handen, dat is inmiddels mijn passie en ik wil alles maken waar mijn hoofd vol van is.

Ik wil me verwonderen en niet beperken tot een thema of stroming.

Het werk wat ik maak is divers, die diversiteit spreekt mij juist erg aan.

Mijn handgevormde objecten van keramiek worden doorgaans in serie gemaakt.

Ze zijn geïnspireerd op vormen en texturen die in de natuur en in mijn omgeving voorkomen.

Puur, soms herkenbaar, soms abstract.

16 februari t/m 11 maart 2023

'Boom en Beeld'

Johannah de Vries

Harry Joling

Johannah de Vries over haar werk:

Ik ben mijn hele leven al beeldend bezig en sinds ik in 2018 ben afgestudeerd aan de Wackers academie concentreer ik me voornamelijk op tekenen en schilderen met inkt, aquarel en kleurpotlood. Natuur is mijn onderwerp.  Naast de voortdurende zichtbare veranderingen en ook de kwetsbaarheid is het vooral de tijdloosheid, de energie en het mysterie dat daarachter zit wat mij fascineert.

Bomen spelen bijna altijd de hoofdrol in mijn werk dat verder valt onder te verdelen in een aantal thema’s  waar ik steeds op terugkeer.

Als ik mijn onderwerp observeer probeer ik tegelijkertijd de sfeer in me op te nemen. Daarna werk ik wat zichtbaar én voelbaar is in mijn atelier uit.

Rooted

Bomen stralen rust en eeuwigheid uit. Ik focus op de stam en wortels omdat daar de verbinding zit tussen de zichtbare en onzichtbare helft van de boom. Daarnaast is er de symbolische betekenis van geworteld zijn. Kracht en met beide benen op de grond staan.

Water

Bron van leven. In mijn kindertijd bron van angst voor overstroming tijdens de storm, omringt door Waddenzee  en Noordzee. Bron van vermaak naast zwemmen en schaatsen het prachtige uitzicht vanuit een roeibootje op het vlakke polderlandschap. Maar spiegelend water vind ik gewoon prachtig en geheimzinnig omdat je door het spiegelend effect niet kunt zien wat zich onder het wateroppervlak bevindt tenzij je dichterbij komt en beter kijkt.

Branches

Takken vanwege de mooie vormen  en omdat zo duidelijk zichtbaar is hoe ze zijn gevormd door weersomstandigheden en menselijk ingrijpen. (Of omdat ze ondanks klimaat en menselijk ingrijpen doorgroeien.)

Trails

Omdat het voor mij de zo belangrijke ruimte in een tekening creëert. Ook omdat ik niet weet waar die weg naartoe gaat en ik niet weet wat ik onderweg tegenkom. Ik heb mij heel vaak afgevraagd wat er zou gebeuren als ik de weg waarop ik mij bevond zou blijven volgen in plaats van afslaan naar die vervelende baan of school. Heel braaf heb ik dat nooit gedaan.

Abundance

Dit gaat over mijn bewondering voor de energie die losbarst vanaf de lente of dat nu gaat over groente, fruit of bloemen. Wat pompoenen bijna magisch of sprookjesachtig maakt is dat er uit zo’n klein zaadje in een paar maanden tijd een enorme struik kan groeien. Aan het eind van de zomer zijn de vermoeide en beschadigde bladeren net zo mooi als de pompoenen.

Harry Joling over zijn werk: 

Gevoelens en emoties vormen de basis van elke kunstvorm. De een schrijft een gedicht, boek of lied, ik probeer door beelden emoties te verbeelden en op te roepen naar aanleiding van een beweging, houding of vorm die me heeft getroffen.

Boeiend is dat niet bij iedereen dezelfde gevoelens worden opgewekt. Ieder mens is uniek.

Door mijn opleiding en werk als huisarts (tot 2009) ben ik geboeid door de uitingsvormen van het menselijk lichaam en haar anatomie. In mijn beeldend werk blijft de anatomie (ook in vrije interpretatie) de basis waaraan de expressie is opgehangen. Mede door haar vormrijkdom is de vrouw veelal mijn inspiratiebron. In alle fasen van het leven blijft het lichaam boeiend, in expressie is er geen te dik of te mager of wat dan ook.

Uitstraling speelt de grootste rol bij bijv. het werken naar model. In mijn beelden probeer ik altijd iets mee te geven van erotiek als onderliggende levenskracht. Dit vindt zich een weg in de ontmoeting van volumes of een treffende lijn. Naast puur figuratief werk zoek ik ook geregeld een zekere abstractie, waarin ik mij soms beperk tot een fragment van het lichaam.

Als materiaal gaat mijn voorkeur nog uit naar granito (gegoten steen/terrazzo) wat een prachtig vlezige huid geeft. Daarnaast werk ik in brons en hak soms een steen.

Na 20 jaar tekenen en schilderen bij verschillende kunstenaars op het Kreatief Centrum in Deventer of eigen atelier, ben ik in 1997 begonnen met beeldhouwen bij Jilles Waagmeester in Deventer.

Daarna een jaar Vrije Academie Nunspeet, vervolgens bij Oscar Rambonet die in 2004 een eigen vrije academie heeft opgezet. Uiteindelijk resulteerde dat in een samenwerking in de beeldhouwgroep de ‘Wilpse Klei.

5 januari t/m 11 februari 2023

‘Samenhang’

Babette van Helsdingen

Frans van Dorst

Babette van Helsdingen over haar werk:

Waarom ik graag beelden schep.
Levend in een complexe wereld vol zintuiglijke prikkels is het een noodzaak dat je geest tot rust kan komen, bijvoorbeeld in een gecreëerd beeld. Hoe kan je daarin dan gevangen raken en gefascineerd?

Door de aloude middelen zoals identificatie, symbolen, kleuren,vormen, ritme. En licht en donker. Zo kan een beeld werkzaam zijn als troost en inspiratie. Zo levert de schilder weerwoord in een parallelle wereld; die van de verbeelding en prikkelt hij het associatieve gebied van de beschouwer.
Mijn olieverfschilderijen tonen de mens in zijn natuurlijke omgeving: water, land en lucht omgeven hem.
Zon en maan, wolken zijn onlosmakelijk met hem verbonden. Veel vogels maar ook paarden spelen een rol.
De etsen veelal afgedrukt in zwart wit, een enkele met de hand gekleurd, hebben een zeer beperkte oplage, waardoor zij een uniek karakter
hebben.

Frans van Dorst heeft gestudeerd aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam.

Vanaf 1981 is hij werkzaam als beeldhouwer en enkele jaren later ook in de kunsteducatie op de Gooise Academie in Laren en Amsterdam. Zijn atelier bevindt zich in Amsterdam.

Frans van Dorst over zijn werk:

Ik hou van boetseren met klei,was, en werken met Acrylic one en hout.

Boetseren geeft mij een grote vrijheid in het ontwikkelen van voorstellingen en vormgeving. De inspiratie komt uit het onbewuste, een oneindige bron die voeding geeft aan het creatieve proces. De kunstenaar maakt een reis in het onderbewuste en kan dat zichtbaar maken in de materie. Het onderbewuste wordt gevoed door alles wat je mee maakt en doormaakt in je ontwikkeling als mens. De eerste aanzetten van een onderwerp komen bij mij aan het licht door improviserend tekenen.Tekenen kan een intens subjectieve activiteit zijn waar de vrijheid groot is en er weinig beperkingen en hindernissen zijn. Door kritisch onderzoek rijpen de tekeningen en kan het onderwerp voor een beeld zichtbaar worden.

De urgentie  van het moment bepaald welke voorstelling zichtbaar gemaakt wil worden. Dit blijft een mysterieus proces waar je als kunstenaar in verwondering mee aan het werk bent. Het innerlijke beeld roept als het ware om zichtbaar gemaakt te worden en als  kunstenaar volg je de energie stroom. In het creatieve proces heb ik geen last van de mode trends van de kunst, maar ongetwijfeld is de beeldhouwtraditie van het verleden wel een belangrijk kader voor mij geweest, want de verworvenheden van voorgangers zijn onderdeel van het creatieve proces dat desondanks vernieuwend wil zijn. De kunstwerken van het kubisme  uit het begin van de 20^e eeuw hebben op mij een diepe indruk achtergelaten. Het kubisme verdeelt de voorstelling in fragmenten en brengt die op een onnavolgbare wijze weer met elkaar in harmonie.

Men ontdekte toen het polyperspectief, dat wil zeggen de werkelijkheid wordt niet uitgebeeld vanaf een gezichtspunt  maar vanuit meerdere gezichtspunten tegelijk. Ik ben gefascineerd als een objectief aspect van de werkelijkheid dat voor iedereen herkenbaar is, wordt verbonden met een subjectief aspect, dus een zuiver persoonlijk aspect. Naast persoonlijke ervaringen die onderwerp van een beeld kunnen worden, blijken oude klassieke thema's ook een dankbare inspiratiebron om opnieuw  vormgegeven te worden. Deze klassiek thema's zijn natuurlijk van alle tijden en steeds opnieuw wordt het mythische op verrassende wijze zichtbaar gemaakt als een oorspronkelijke ervaring. Een paar beelden blijken verwerkingen van ervaringen uit mijn jeugd waar de verhalen van de bijbel verlichting brachten.

Ik hoop dat de voldoening die ik ervaar bij het maken van de beelden ook de toeschouwer mag bereiken!

1 december t/m 31 december 2022

‘Dichterbij’

Jilles Waagmeester

Sancla Hartong

Jilles Waagmeester over zijn werk:

"Het ontstaansproces van een beeld is interessant.

Barbara Hepworth zei eens in een interview dat voordat zij aan een beeld begint te werken zij de gehele vorm al in haar hoofd heeft.

Op haar netvlies als het ware.

Dat heb ik niet.

Ik werk vaak vanuit een gegeven waarvan de omtrekken zo'n beetje helder zijn maar de invulling nog helemaal niet is bepaald.

Het ontstaansproces, waarin het zoeken, de twijfel en het ontdekken, het plotselinge zeker weten dat het goed zit om het de volgende morgen weer over een geheel andere boeg te gooien dat blijft voor mij de uitdaging van het metier.

Behoudens enkele uitzonderingen is in mijn werk de menselijke figuur altijd terug te vinden al dan niet tot in het extreme geabstraheerd zoals in de serie koppen die ik recentelijk maakte en bij DNA exposeer.

In veel van mijn werk ben ik geïnspireerd door Afrikaanse kunst.

In de serie koppen heb ik enkele beeldelementen overgenomen van de Lega stam (Congo)."

Schilderij van Sancla Hartong in galerie DNA

Sancla Hartong over haar werk:

"Het persoonlijke is politiek”, schreef Hedy d’Ancona in 2003. Ik vind dat een mooie uitspraak en ik trek graag een link naar mijn eigen werk:

het persoonlijke is kunst. Want mijn werken zijn niet los te zien van waar ik mij beweeg en van wat mij raakt.

Inspiratie voor mijn werk doe ik op in de natuur waar ik graag ben. Soms worden dat landschap-achtige beelden, vaak ook werk dat zich beweegt op de grens van figuratief en abstract. Als je goed om je heen kijkt is er in iedere vierkante centimeter natuur of plant zóveel te beleven in kleur, vorm en compositie, dat ik graag minimale stukjes ervan het levenslicht laat zien in uitvergrote vorm (blow up).

Ik werk meestal op basis van mijn eigen ontdekkingen, die ik vaak eerst op foto vastleg. Dan ga ik op zoek naar hoekjes en plekken die me raken of fascineren en die gebruik ik als basis voor mijn werk.

De beelden die uiteindelijk ontstaan zijn geen exacte kopieën van het uitgangspunt: ik voel de vrijheid om delen te schikken en herschikken, dingen toe te voegen of weg te laten zodat tenslotte een beeld ontstaat waarvan ik denk: zo is het goed. Dat is een boeiend, vaak verrassend en intensief proces waarin zeker ook momenten voorkomen dat ik het even helemaal niet meer weet en dat ik de kwast in de hoek wil gooien.

Een niet te verwaarlozen rol laat ik graag over aan wat gaandeweg al schilderend ontstaat, niet van te voren bedacht, eigenlijk aan het eigen leven van het beeld. Dit levert soms verrassende nieuwe perspectieven op die me intrigeren en die verrijkend kunnen zijn. Soms kies ik ervoor ze deel te laten worden van het uiteindelijke beeld.

Mijn schilderijen hebben geen titel. Elke titel die ik ze zou geven zou in mijn opvatting sturend kunnen zijn voor wat de kijker erin ziet of eraan ervaart en dat zoek ik niet. Geen twee mensen ervaren precies het zelfde bij een beeld omdat iedere duiding of betekenis die je eraan geeft verbonden is met je eigen binnenwereld en met je eigen referentiekader.

Wat ik erin leg of aan ervaar als schilder is wat mij betreft dan ook voor mij, wat de kijker erin ziet of waardoor hij of zij misschien geraakt wordt is van de kijker, het is zijn of haar eigen unieke gewaarwording van het zelfde beeld.

En dat is nou juist zo mooi."

27 oktober t/m 26 november 2022

'Blik op Noordelijke kunst'

van het kunstenaars collectief 'Noordelijk Kunst Kader 2020'

Kunstenaarscollectief  Noordelijk Kunst Kader 2020 is ontstaan vanuit de gedachte: 'alleen is maar alleen, samen sta je sterker en kun je elkaar stimuleren en inspireren'. 

Het collectief bestaat uit:

Froukje Dijkstra – keramiek
Architectuur, landschap en mensen zijn voor Froukje inspiratiebronnen en dan vooral de invloed van deze drie op elkaar. Soms kijkt ze met een knipoog naar de werkelijkheid. Naast strakke vormgeving van haar werk streeft ze ook naar gelaagdheid en een verweerd uiterlijk.

Emy Noya – schilderijen
De schilderijen van Emy Noya zijn een samenspel van vormen en kleuren. Ze schildert zonder vooraf bedacht plan. Er is veel variatie in werk en werkwijze, Het eindresultaat is voor haar altijd spannend en verrassend.

Rineke Hollemans – houtsneden
Naast grafiek maakt Rineke hout-linosneden, schilderijen in olieverf of acryl en objecten. Haar inspiratiebron is het landschap in Europa of ver daarbuiten. Ook de natuur van Drenthe is volop aanwezig met een geschiedenis van duizenden jaren.

Rita Siemons – sieraden
Rita maakt sieraden en werkt voornamelijk met zilver en soms met perspex en zilveren breisels in sieraden. Deze breisels geven het sieraad een extra dimensie. Het ontwerp is erg belangrijk, Voor haar is de kracht dat een sieraad uitstraalt erg belangrijk.

Sikko Mulder – gemengde techniek
In het werk van Sikko Mulder gaat het om letterlijke diepte, ontstaan door oude en nieuwe opgebrachte lagen met elkaar te laten versmelten. Vanuit structuur en kleur werkt hij naar een samengaan van deze elementen. De essentie is het willen slaan van een brug tussen emotionele directe betrokkenheid en een esthetische uitwerking anderzijds.

Wilma Wassing – beelden
Vanaf 2011 werkt Wilma beroepsmatig als beeldhouwer. Ze maakt zowel figuratieve als abstracte beelden. Ze beheerst technieken als hakken en boetseren en combineert vaak bijzondere materialen in een beeld. Dat wat Wilma belangrijk vindt, laat ze zien. Het thema vrijheid is een essentiële rode draad in haar werk.

15 september t/m 22 oktober 2022

‘De kracht van zacht & eenvoud, kunst waar je stil van wordt’

Lilian van den Einden

Annie Veldkamp

Linda de Beer

Drie moderne viltkunstenaars laten ieder op hun eigen manier de veelzijdigheid van dit natuurproduct van wol zien: ‘De kracht van zacht & eenvoud, kunst waar je stil van wordt’.
Annie Veldkamp werkt op een intuïtieve manier waarbij structuren hun vorm krijgen.

Linda de Beer maakt werk met diepgang waarin persoonlijke thema’s verwerkt worden.

Het werk van Lilian van den Einden nodigt uit om waar te nemen wat er schuilt achter het beeld.

Een vernieuwend beeld ontstaat doordat de eeuwenoude ambachtelijke techniek van vilten is gecombineerd met zeefdruk, het gebruik van structuren en vezels als zijde en vlas en borduurwerk.

De abstracte werken nodigen uit tot kijken en beleven. Het vilt zorgt ook voor verbetering van de akoestiek.

Deze viltkunst is te zien samen met de beelden van Anneke Mensink en Noëlla Moen.

4 augustus t/m 10 september 2022

Peter Munnik

Peter Munnik over zijn werk:

Een prater ben ik nooit  geweest, schilderen is de uitlaatklep voor mijn gevoelens.

Wat er op het doek komt is een weergave van hoe ik op dat moment in elkaar zit, waar ik in mijn hoofd mee bezig ben.

Dat kunnen mensen zijn, situaties, wat er in de wereld gebeurt.

Geluk, frustratie, verdriet, afscheid, verwondering, boosheid, blijdschap.

Kleurgebruik,  abstractie en de combinatie van spanning en evenwicht zijn voor mij heel belangrijk.

Vaak zijn er figuren te ontdekken maar wat ze doen vertel ik niet: de toeschouwer mag dat zelf bepalen.

Om dezelfde reden geef ik de doeken ook geen titels: ik wil de kijker alle ruimte geven voor hun eigen interpretatie, ze niet een bepaalde richting opsturen.

Ik woon nu bijna 5 jaar in Deventer, ben elke dag dankbaar, de stad en de mensen, de sfeer maken me gelukkig.

Mijn ‘Deventer-doeken’ zijn daardoor vrolijk. Mij gaat het hierbij om de sfeer, niet een getrouwe weergave van de werkelijkheid.

Andere onderwerpen zijn portretten, modellen, landschap.

7 juli t/m 30 juli 2022

Wil Westerweel

Urbex fotograaf  Wil Westerweel over zijn werk:

Urbex fotografie is een vorm van fotografie die de laatste jaren flink in opkomst is, wat bij voorbeeld merkbaar is in de reclamewereld en muziekclips. Urbex is een afkorting van urban (beschaving ) en exploration (onderzoeken).

Sinds 10 jaar ben ik actief in de fotografie.  Aanvankelijk was ik een autodidactische "alleseter" maar ik merkte dat moderne architectuur en urbex fotografie de afgelopen jaren steeds meer mijn belangstelling kregen.

Vrijwel al mijn urbex foto's zijn gemaakt op verboden terrein, de zogenaamde "forbidden places". Hield ik mij netjes aan de regels dan had ik de meeste van mijn foto's niet kunnen maken.

Verlaten, vervallen gebouwen zoals leegstaande boerderijen, ziekenhuizen, fabrieken, kastelen, hotels en kerken worden regelmatig door mij bezocht. Doorgaans steek ik hiervoor de landsgrens over.  De afgelopen jaren was ik hiervoor actief in België, Duitsland, Oostenrijk, Luxemburg, Kroatië, Tsjechië, Italië, Frankrijk en Polen.  De laatste 9 jaar heb ik ruim 600 locaties in met name het buitenland bezocht.

Symmetrie, trappenhuizen, maar ook wel binnenvallend sfeer- of strijklicht en "stille getuigen" hebben daarbij mijn bijzondere aandacht.

Er wordt overigens nooit ingebroken; de vervallen gebouwen staan vaak vele jaren leeg, soms zelfs  wel 50 jaar, waarbij de natuur het nogal eens letterlijk overneemt;  bramenstruiken en klimop banen zich dan een weg door de ruimtes;  heesters groeien soms middenin een groot fabriekspand.

De afgelopen tijd heb ik me intensief bezig gehouden met beeldbewerking en dit verder verfijnd waardoor ik nu in staat is om door middel van oa hdr bewerking een toegevoegde waarde aan mijn foto's te geven.

Hdr is een bewerkingsmethode waarmee het zichtbare dynamisch bereik in de foto flink kan worden uitgebreid en beïnvloed.  Kort iets over mijn werkwijze: allereerst maak ik met mijn Nikon D850 spiegelreflexcamera vanaf een statief 9 foto's vanaf één en dezelfde positie. Zowel de lichte als donkere partijen belicht ik daarbij steeds apart om uiteindelijk meerdere foto’s tot één beeld terug te kunnen brengen. Afsluitend volgen nog enkele andere procedures (het geheim van de smid) en vindt er een kleine nabewerking plaats zoals het onthoeken van de foto.

27 mei t/m 3 juli 2022

Eline Achterhuis

'Kracht en kwetsbaarheid'

Eline over deze expositie:

Dit werk gaat over ‘mens’. Ik ben omringd door ze en met ze verbonden. Ik kan niet zonder ze en soms ook niet met ze. Soms ben ik afhankelijk van ze en enkelen ook van mij. Ze maken me blij, verdrietig, boos of gelukkig. Ze zijn een onderdeel van mijn leven. ‘Kracht en Kwetsbaarheid’ gaat over individuen die je zomaar tegen zou kunnen komen. Van nature hebben ze kenmerken en eigenschappen meegekregen, maar wie zijn ze? Zie ik ze zoals ze zijn? ‘Mens’ uit je omgeving. De imperfecte, emotievolle, stoere, mooie, kwetsbare, natuurlijke, ambitieuze, terughoudende, lieve, aanhankelijke, afwijzende, blije, boze, eenzame of onthande….. mens. Als ik op straat om me heen kijk zie ik ze. In een tel vang ik een emotie op; in een houding een ambitie; in een uitstraling een verlangen; in een blik kwetsbaarheid en, gek genoeg, vaak meerdere aspecten tegelijk. Mens dat interessanter is dan die op een geënsceneerd digitaal ‘plaatje’. Ik heb geprobeerd ' medemens' te vangen in deze geschilderde figuren: in voorstelling, in kleur, in lijn en in (ontbrekende) vorm. Een (on)bekend mens die iets oproept. Een herkenning, een gevoel, een bevestiging of een emotie. Krachtig en kwetsbaar tegelijk. Mens met iets waar je langer naar kan kijken en die voor iedere kijker een eigen beleving of herkenning is.

Het doek is oud weerbarstig onbewerkt grof linnen uit 1906, gemaakt in de 'verdwenen' Twentse thuisweverijen en textiel fabrieken. Ook komt een deel uit grootmoeders kast, nog opgerold als uitzet-product of gebruikt als beddengoed voor in de bedstede. Voor het verstevigen van dit oude linnen gebruikte ik o.a. harsproducten. "Mens' maakte ik met acrylverf, stiften, grafiet en water. Ik gebruikte penselen, paletmessen, vingers, poetslappen en kwasten, vooral oude versleten kwasten omdat die door hun staat een verrassend resultaat gaven.

21 april t/m 21 mei 2022

Estrellita Bartelsman

Marjoke van Kamp

'Breaking Landscape'

Over Estrellita

De schilderkunst van Estrellita Bartelsman wordt gevoed door haar affiniteit met architectuur. Voor het opbouwen van een compositie gebruikt zij blokvormen en vlakken die ze met zorg en toewijding verbindt tot een hecht bouwwerk. Maar er is ook ruimte voor poëtische toevoegingen en wendingen. 

Bartelsman brengt levend wit, helder oranjerood, okertinten en andere kleurnuances (soms dekkend soms transparant) laag voor laag aan op het linnen.

De handelingen en ingrepen die Bartelsman tijdens het proces aanbrengt zijn moeiteloos te traceren. De dialoog met de materie is terug te vinden in het spel van schilderkunstige acties en reacties.

Van een bijzondere orde is de synthese van twee ogenschijnlijk verschillende stijlen die zij in een deel van haar schilderijen tot stand brengt.

De assimilatie van lyrisch abstracte invloeden en geometrische abstractie manifesteert zich sterk in een aantal schilderijen. Het kwetsbare en persoonlijke handschrift versmelt hier met het constructieve karakter van de geometrische abstractie. De behoefte aan schrijven is vergroeid met rationele ordeningsprincipes. Het resultaat van deze synthese doet denken aan een solide gemetselde muur waarop klimplanten of verweringsprocessen organische sporen achter laten.  

In de schilderkunst van Bartelsman is interactie tussen vlakken en vormen bepalend. Vormen, vlakken en kleuren bevragen en versterken elkaar. Diffuse en strakke kleurvlakken gaan relaties met elkaar aan gaan. 

Bartelsman wikt en weegt. Elk schilderij groeit langzaam maar zeker naar een resultaat waarin een perfecte balans tussen de beeldelementen gegarandeerd is en verdere ingrepen ongewenst zijn omdat ze de orde maar zouden verstoren 

(Tekst: Wim van der Beek)

Marjoke van Kamp over haar werk:

In 2002 begon ik aan een 2-jarige opleiding bij de SKE (Stichting Kreatieve Edukatie) in Amsterdam. Ik werkte nog, er was geen andere aanleiding dan te onderzoeken hoe het met mijn creatieve mogelijkheden gesteld was, dat kon maar van pas komen. Ik heb daar een ader aangeboord waarvan ik het bestaan niet wist. Vanaf het eerste moment was ik gegrepen, de grote zoektocht kon beginnen. Die schoot aanvankelijk alle kanten uit, tekenen, schilderen, papier dat op alle mogelijke manieren werd bewerkt, collage, keramiek, geen lijn in te krijgen en altijd weer de vraag: hoe gaat dit verder, blijft dit of verdampt mijn inspiratie. Niet gebeurd.
Inmiddels ben ik zo'n 20 jaar verder. Ik heb hier en daar opleidingen gevolgd, o.a. in Duitsland waar ik in de tussentijd 6 jaar verbleef. Daar had ik mijn eerste exposities en ik verkocht ook nog eens.
Inmiddels ben ik zo'n 6 jaar terug in Nederland en is de randstad ingewisseld voor het oosten des lands. Ik werk nu met name met hout, kistjes, afvalhout, stukken boom die ik in het bos verzamel. 3 D soms, de vorm en de kleuren bepalen het werk. Soms komt er een „tiny portrait“ uit mijn handen, vaak niet groter dan een luciferdoosje. Ik ben op zeker moment begonnen houten plattegronden te maken van de huizen waarin ik in de loop van mijn leven heb gewoond, de vorm en de kleur zijn bepalend. Toen ontstonden er houten gebouwtjes, "tiny houses" en er kwamen grotere werken tot stand. Een beperking is de afmeting van mijn werkkamer (4x4 m), ik kan dromen van een flink atelier dat mij de mogelijkheid biedt om groter te gaan werken.

In galerie DNA exposeer ik objecten, geïnspireerd op architectonische vormgeving. 

10 maart t/m 16 april 2022

Baltus Wigersma

'Het binnenste buiten'

Over Baltus

Baltus Wigersma werd in 1944 geboren in Diepenveen als zoon van de ‘Bieen Koning’.

Naast imker was zijn vader ook beeldend kunstenaar en van hem leerde hij het vak.

Baltus is een multidisciplinaire kunstenaar. Hij schildert, beeldhouwt, maakt installaties en ontwerpt.

De Deventer Schoonfamilie is van zijn hand.

Hij is lid van de Kunstenaars Vereniging Flevoland en het Platform Deventer Kunstenaars. 

De laatste twintig jaar schildert en tekent hij veel in het digitale atelier en publiceert hij dagelijks op Facebook en Instagram nieuwe digitale schetsen en schilderijen.

Thema’s

In zijn werk is sprake van een zekere verstilling, alsof de blootgelegde emotie wordt bevroren. Zijn figuren zijn geestig en onbeholpen. Veelvuldig is de vrouwelijke vorm in zijn werk terug te vinden. Ze staat voor warmte, geborgenheid, voedsel en onderdak.

Zijn portretten zijn een zoektocht naar binnenkant en vertellen hun eigen verhaal. De meeste zijn digitaal geschilderd.

10 februari t/m 6 maart 2022

Patricia Achenbach & Marjoleine Maessen 

Kleurrijke duo tentoonstelling

De vijf Sinatra's  deel V

Over Patricia

Patricia Achenbach-Veira (1968) is beeldend kunstenares in de disciplines schilderen en grafische kunst.

In haar werk wordt Patricia geïnspireerd door reeksen en series en door de verschillen en verbanden tussen allerhande zaken. Denk hierbij aan ogenschijnlijk vanzelfsprekende dingen in het leven zoals het alfabet, getallen of bijvoorbeeld de vier seizoenen.

Het werken in reeksen is een terugkerend gegeven in het werk van Patricia Achenbach. De natuur is een blijvende inspiratiebron.

Het werk van Patricia Achenbach bevat verwijzingen naar de schoonheid van en naar de liefde in het alledaagse.

Inspiratie haalt Patricia behalve uit reeksen en series en uit de natuur, ook uit diverse ontmoetingen en gesprekken met mensen.

Patricia begint met één gegeven, waarop zij tal van varianten bedenkt. Dat gegeven kan een woord zijn of een zin of een beeld dat zij opslaat uit haar omgeving. Een woord, een detail kan genoeg zijn om een hele wereld te creëren.

Vroeg of laat lukt het om die wereld zichtbaar en tastbaar te maken. Aan ieder werk ligt een idee ten grondslag.

Patricia werkt door totdat dit idee naar wens is uitgevoerd. Ondanks dat er een aantal vastliggende waarden zijn in haar werk zijn de uitkomsten door voortschrijdende inzichten altijd verrassend ook voor Patricia zelf.

'RIJK' mixed media 60 x 80 cm

Over Marjoleine

Schilderen is voor mij op weg gaan en ontdekken wat er zich ontvouwt op het doek in kleur en vorm. Vooral in mijn abstracte werk kom ik dit tegen. Het proces is vaak spannend en niet te voorspellen. Het schilderen is een ontdekkingsreis naar mezelf: hoe ver durf ik los te laten wat het gaat worden en laat ik het schilderij mij vertellen wat er ontstaan wil? Een kunstzinnige en persoonlijke ontwikkeling, die elkaar beïnvloeden en onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Vanaf mijn kinderjaren teken en schilder ik al. En schreef daar ook mijn verhalen bij. Rond mijn 20^e volgde ik diverse teken- en schildercursussen. In de periode daarna kreeg ik een gezin en werd mijn creativiteit op een andere manier aangesproken

Ik pakte de draad later weer op en volgde diverse opleidingen, zoals:
4 jaar Genezend tekenen in Zutphen
Jaartraining Kleur beleven bij kunstenaar Dick Meeldijk
1,5 jaar ’t Pad tot holistisch beeldend kunstenaar.

Daarnaast kreeg ik les van meerdere kunstenaars, waarbij vooral kunstenares Hélène Jansen mij de weg heeft gewezen naar het Colorisme. Ik reisde o.a. met haar mee naar Griekenland en Italië, waar ik meer leerde over de Grieken en de Romeinen.Het schilderen is nu sinds jaren mijn passie: het is voor mij een innerlijke noodzaak om mijzelf op die manier te uiten.

Op deze expositie ziet u voorbeelden van de diversiteit aan technieken, welke ik toepas zoals dotpaintings, portretten met houtskool/acryl/pastel, abstracte schilderijen en collages. Juist die afwisseling maakt het kunstzinnig werken voor mij boeiend!

18 november 2021 t/m 6 februari 2022

Carla Nederbragt 

'Through your eyes'

Carla in haar atelier

Over Carla

Carla Nederbragt 1971                                                                                                                                   

Werkt in Zutphen. Atelier bij ´Kunstlokalen´.

Na mijn studie illustratie aan de kunstacademie (Kampen, nu Artez Zwolle) ben ik als beeldend kunstenaar aan het werk gegaan, ook werkte ik twee dagen per week in de gehandicaptenzorg. In 2007 en 2009 werd ik moeder. Mede door werk en moederschap raakte het kunstenaarschap op de achtergrond. Na 15 jaar liet ik het werk in de zorg achter me om weer vol voor de kunst te gaan, nu 5 jaar geleden. Het voelde als een vulkaan die uitbarstte, het werk was groot en had felle kleuren. Het verhaal soms dramatisch en erg persoonlijk.                                                                            

Toen was ik vooral geïnspireerd door de complexiteit van de veelzijdige mens en maatschappij weerspiegeld in dagelijkse situaties. Ik en de ander, die verhouding. Mijn binnenwereld (gevoelens en gedachten / innerlijk) en de buitenwereld (uiterlijk),  wat is zichtbaar en wat niet? Dit ‘binnen’- en ‘buitenwereld’- thema blijkt een rode draad in mijn werk.

De laatste twee jaar is de figuurlijke mens steeds meer uit mijn werk verdwenen. Wel voelbaar aanwezig, in de ruimtes, de vensters met gordijnen, de stoelen, interieur, in de dieren  en attributen en als kijker naar het werk. Interessant is om de verbinding mens en dier, en ook ‘menselijk dier’ versus ‘dierlijk mens’ te onderzoeken. De af en toe ontstane humor hoort daarbij.                                                                                                             

En waarom dan nu vooral honden? Met de gerichtheid op hun baas, de non-verbale communicatie, het spiegelen van gevoelens maken de hond tot een volwaardig ‘gezinslid’. Een trouwe metgezel met veel zeggingskracht. De hond zoekt contact.

Sinds 2020 is het werk vaak kleiner en met schilder ik met ei-tempera. Het bevalt. Ik hou van het zelf maken van de verf, de matte glans en het werken met snelheid en dunne lagen. Ook hou ik ervan om af en toe een zijstraat te nemen in materiaal. Maak ik kijkdozen, tekeningen, assemblages van karton en fotografeer ik.

In galerie DNA zal een compilatie van mijn werk (groot en klein/ recent en wat ouder) getoond worden.

Voici une chevre / 50 x 40 cm

7 oktober t/m 13 november 2021

Margot Olde Loohuis

'Underwater World'

Margot in haar atelier 

Margot Olde Loohuis (Albergen, 19 april 1973)

studeerde in 1997 af aan de CHK Constantijn Huygens in Kampen. (Thans ArtEZ Zwolle). Sinds 1998 woont en werkt ze in Deventer.

Over Margot Olde Loohuis

'Als kind tekende en schilderde ik het liefst. In wezen is er weinig veranderd. Schilderen geeft me een gevoel van avontuur, ik betreed een andere wereld, een ander gevoel en wil dat door mijn schilderijen overbrengen. Het proces en het eindresultaat zijn daar onderdeel van maar het ontdekken is het belangrijkste element.

Sinds 2007 schilder ik vooral water in al zijn aspecten. Ik hou van het karakter dat altijd beweeglijk is, reflecteert, transparant is en het licht breekt. En vanonder de waterspiegel bekeken kwam er nog meer tevoorschijn. Dit vernieuwende perspectief, het tonen van een vaak onzichtbare onderwaterwereld, de vervreemding en de verwondering die het teweeg brengt, werd in de afgelopen jaren een bijna filosofische bron van inspiratie.'

'Sleeping lillies' / 100 x 150 cm / olieverf op doek

26 augustus t/m 3 oktober 2021

Romy van Rijckevorsel

'Every day is a winding road'

Romy in haar atelier

15 juli t/m 20 augustus 2021

Miranda Vissers

'Sensing nature'

Tuberiform bordeaux / 2021 textiel   Lichen bordeaux / 2019  / mixed media  op doek

Miranda Vissers over haar werk:

Van nature ben ik een onderzoeker, op zoek naar structuren in het landschap.   

Reizen is de sleutel in de ontwikkeling van mijn werk. Het vormt een rijke beeldenbron. Reageren op wat gezien en ervaren is, een fusie van observatie en emotie. In elke vorm of oppervlakte van een natuurlijk element kan ik een totaal landschap ervaren.

Met mijn werk wil ik de sfeer van landschappelijkheid oproepen zonder te verwijzen naar een specifiek landschap. Ik doe dit door middel van een samengesteld beeld (installatie) in een bepaalde kleursfeer die een associatie met natuur oproept.

Ik noem mijn werk installaties. Een installatie kan opgebouwd zijn uit elementen van verschillende disciplines (schilderen, objecten, fotografie). Binnen kies ik als presentatievorm van mijn werk voor groepen, vlakken of blokken, in wisselende samenstellingen van werk en materialen. Buiten kan mijn werk een ingreep of toevoeging in de natuur zijn, om zo een nieuw beeld te creëren.

Een directe connectie met een locatie is voor mij essentieel om tot nieuwe beelden/nieuw werk te komen. Opvallend in mijn werkproces is de kringloop: materialen en indrukken van buiten naar binnen meenemen, in het atelier verwerken tot schilderijen en objecten, en vervolgens de objecten weer meenemen naar buiten en fotograferen. Hierbij vormt de natuur het decor voor het object. Vaak blijft het object in de natuur en vervalt; er blijft alleen een foto van de actie over. Een andere keer wordt het object weer meegenomen en binnen gepresenteerd. Door op deze manier fysiek in een omgeving bezig te zijn ontstaat voor mij een andere natuurbeleving.

De kringloopgedachte is ook terug te vinden in mijn (her)gebruik van natuurlijke en restmaterialen. De gebruikte materialen versterken door hun uitstraling een beeld van verstilling en vergankelijkheid, de schoonheid van verval, de levenscyclus.

3 juni t/m 10 juli 2021

Suzan Schuttelaar

'all the girls'

Suzan in haar atelier 

Over Suzan Schuttelaar:

Suzan Schuttelaar (1974) werkt aan de rand van het stadscentrum van Gouda. Haar atelier is gelegen nabij de historische museumhaven. Je klimt de trap op naar de tweede verdieping aan de achterkant van het gebouw en je komt binnen in een ruimte waar ze creëert en lesgeeft. Vol levensgrote sculpturen, schilderijen en levensgrote portretten. Alles is aan het zicht onttrokken of verbonden door een groot aantal draden. Bij het beeldhouwen en schilderen wordt onderzocht wat er onder de huid schuilgaat. Het moet op iets lijken, maar vooral iets naar boven halen. Ruimtelijk, conceptueel en intensief werk. Het schraapt, ontrafelt en confronteert. Schuttelaar beheerst verschillende genres, maar voelt zich vooral creatief kunstenaar en probeert te breken met de stempel van portretschilder. 

Als schilder is ze altijd uitgegaan van een aantal klassieke schilderprincipes en combineert deze hier en daar met het losse vleugje impressionisme. Steeds vaker liet ze het vlakke vlak los en werd het werk ruimtelijk. In haar carrière als kunstenaar heeft ze nu het punt bereikt waarop schilderen net zo belangrijk is geworden als beeldhouwen. Papier-maché sculpturen van levensgrote menselijke figuren zijn nu het hoofdonderwerp. Hier en daar hebben de sculpturen gediend als canvas voor het schilderij. Of de wereld van de schilderkunst nooit meer loslaten.

Ieder mens inspireert haar op een persoonlijke manier, ieder hoofd en lichaam heeft zijn eigen expressie en zijn eigen verleden. Daarom probeert ze bij elk werk een verhaal te vertellen, vanuit haar individuele interpretatie. Mensen blijven een centrale plaats innemen in het werk. Het werk moet vooral ook een uitdaging zijn om te maken en is vaak een langdurig en fysiek uitputtend proces. Er is zoveel meer dan een portret van dichtbij.

Ze begon haar opleiding aan het Grafisch Lyceum in Utrecht. Daarna rondde ze met succes de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag af, waar ze voor het eerst het gevoel had dat ze thuis was. 

8 april t/m 29 mei 2021

Wil Bijker

Wil in actie

Over Wil Bijker:

Johannah de Vries

Ancient 03 / 2018 / 82 x 72 cm 

Over Johannah de Vries

Ik ben mijn hele leven al beeldend bezig en sinds ik in 2018 ben afgestudeerd aan de Wackers academie concentreer ik me voornamelijk op tekenen en schilderen met inkt, aquarel en kleurpotlood.

Natuur is mijn onderwerp.  Naast de voortdurende zichtbare veranderingen en ook de kwetsbaarheid is het vooral de tijdloosheid, de energie en het mysterie dat daarachter zit wat mij fascineert.

Bomen spelen bijna altijd de hoofdrol in mijn werk dat verder valt onder te verdelen in een aantal thema’s  waar ik steeds op terugkeer.

Als ik mijn onderwerp observeer probeer ik tegelijkertijd de sfeer in me op te nemen. Daarna werk ik wat zichtbaar én voelbaar is in mijn atelier uit.

Rooted

Bomen stralen rust en eeuwigheid uit. Ik focus op de stam en wortels  omdat daar de verbinding zit tussen de zichtbare en onzichtbare helft van de boom. Daarnaast is er de symbolische betekenis van geworteld zijn. Kracht en met beide benen op de grond staan.

Water

Bron van leven. In mijn kindertijd bron van angst voor overstroming tijdens de storm, omringt door Waddenzee  en Noordzee. Bron van vermaak naast zwemmen en schaatsen het prachtige uitzicht vanuit een roeibootje op het vlakke polderlandschap. Maar spiegelend water vind ik gewoon prachtig en geheimzinnig omdat je door het spiegelend effect niet kunt zien wat zich onder het wateroppervlak bevindt tenzij je dichterbij komt en beter kijkt.

Branches

Takken vanwege de mooie vormen  en omdat zo duidelijk zichtbaar is hoe ze zijn gevormd door weersomstandigheden en menselijk ingrijpen. (Of omdat ze ondanks klimaat en menselijk ingrijpen doorgroeien.)

Trails

Omdat het voor mij de zo belangrijke ruimte in een tekening creëert. Ook omdat ik niet weet waar die weg naartoe gaat en ik niet weet wat ik onderweg tegenkom. Ik heb mij heel vaak afgevraagd wat er zou gebeuren als ik de weg waarop ik mij bevond zou blijven volgen in plaats van afslaan naar die vervelende baan of school. Heel braaf heb ik dat nooit gedaan.

Abundance

Dit gaat over mijn bewondering voor de energie die losbarst vanaf de lente of dat nu gaat over groente, fruit of bloemen. Wat pompoenen bijna magisch of sprookjesachtig maakt is dat er uit zo’n klein zaadje in een paar maanden tijd een enorme struik kan groeien. Aan het eind van de zomer zijn de vermoeide en beschadigde bladeren net zo mooi als de pompoenen.

3 december 2020 t/m 4 april 2021 

Ank Stegenga

Ank aan het werk in haar atelier

Versluierd licht / 2018 / Acryl met olieverf, mixed media / 80 x 80 cm

"Zien voorbij de buitenkant"

Op het doek ontdek ik wat er schilderend en tekenend aan het licht wil komen

Spontaan vanuit de flow startend in haar atelier volgt een proces van experimenteren, laag op laag, verwonderen, soms door de chaos heen, zoekend naar de essentie. Durven loslaten wat je wilt behouden, kijken, aarzelen, keuzes maken en sturing geven.

Ank haar schilderijen kennen vaak veel kleurnuances,  kunnen verstild zijn, maar ook krachtig van kleur, abstract, transparant en gelaagd.

Ze wordt geinspireerd door de natuur met haar kleuren, lijnen en structuren en de foto’s die ze daarvan maakt. Daarnaast vindt ze inspiratie in literatuur, innerlijke beelden en poezie.

Ank tekent en schildert al jaren en heeft les gehad van diverse gerenommeerde kunstenaars, langzamerhand heeft ze haar eigen stijl  ontwikkeld, waarbij leren centraal blijft staan.

Haar materiaal gebruik, zoals olieverf, acrylverf, vulmiddelen, inkt, krijt, houtskool, potlood versterken de diversiteit in haar werk. Behalve schilderijen maakt ze ook spontane abstracte tekeningen en werkt ze op plexiglas.

5  t/m 28 november 2020

Patricia Achenbach  

Door de bomen - lucht / 2019 / gemengde techniek / 47 x 61,5 cm

In haar werk wordt Patricia geïnspireerd door reeksen en series en door de verschillen en verbanden tussen allerhande zaken. Denk hierbij aan ogenschijnlijk vanzelfsprekende dingen in het leven zoals het alfabet, getallen of bijvoorbeeld de vier seizoenen. De natuur is een blijvende inspiratiebron. Het werk van Patricia Achenbach bevat verwijzingen naar de schoonheid van en naar de liefde in het alledaagse. Inspiratie haalt Patricia ook uit diverse ontmoetingen en gesprekken met mensen.

Patricia begint met één gegeven, waarop zij tal van varianten bedenkt. Dat gegeven kan een woord zijn of een zin of een beeld dat zij opslaat uit haar omgeving. Een woord, een detail kan genoeg zijn om een hele wereld te creëren. Vroeg of laat lukt het om die wereld zichtbaar en tastbaar te maken. Aan ieder werk ligt een idee ten grondslag.

Patricia werkt door totdat dit idee naar wens is uitgevoerd. Ondanks dat er een aantal vastliggende waarden zijn in haar werk zijn de uitkomsten door voortschrijdende inzichten altijd verrassend ook voor Patricia zelf.

Dinie de Kreek

Ghost towns / 2020 / zwart-wit fotografie / 30 x 30 cm

Ghost towns / 2020 / zwart-wit fotografie / bevestigd op beukenhout / 19 x 15 x 4,5 cm

Covid 19 Pandemic

Een documentaire serie die gaat over de Covid 19 Pandemic

Ik werk graag seriematig en probeer zo een verhaal van foto’s op te bouwen tot een geheel.

De beelden van deze serie zijn samengesteld uit meerdere foto’s. Ik heb bewust gekozen voor zwart wit foto’s omdat dit een dramatiek weergeeft die door veel mensen ook zo is ervaren.

De presentatie van de foto’s verbeeldt een bizarre wandeling door de meest stille straten van twee wereldsteden. Gekozen vanwege de eerste Covid 19 uitbraak in Italië en die ook terechtkwam in de Verenigde Staten…

Marjoleine Maessen

Oriental Lady / 2020 / mixed Media / 40 x 50 cm

Schilderen is voor mij op weg gaan en ontdekken wat er zich ontvouwt op het doek in kleur en vorm. Vooral in mijn abstracte werk kom ik dit tegen. Het proces is altijd spannend, maar geeft ook spanning!

Voor mij is schilderen dan ook een ontdekkingsreis naar mezelf: hoeveel laat ik zien van mezelf en durf ik los te laten? Zonder oordeel proberen te zijn, vooral het ontstaan van een schilderij als belangrijk zien, meer nog als het resultaat…..  

Een kunstzinnige én persoonlijke ontwikkeling, die elkaar beïnvloeden en onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De selectie van schilderijen op deze website is een weerspiegeling van deze ontwikkeling.

10 september t/m 1 november 2020

Cor Lap

'Iedereen is kleurrijk'

Cor Lap werkend aan: My brooch / 2020 / oil on linen / 120 x 130 cm

Warm and tender / oil on board / 130 x 100 cm

Typisch, warm en menselijk, Cor Lap’s werk vangt esthetisch de zeggenschap van de onderwerpen. Als portretschilder is Cor een kritische observator en een inlevende intermediair tussen de onderwerpen die hij portretteert. Hij zoekt naar de essentie van de mensen die hij schildert en versterkt dat door zijn stijl van schilderen. We worden de afbeelding ingetrokken door de details, lichtval en de warmte. We krijgen bewondering voor het onderwerp. Door zijn vakmanschap bouwt hij, d.m.v. transparante lagen olieverf, zijn onderwerpen op tot een spannend kleurenspel. 

Als autodidact heeft Cor zijn eigen stijl en werkwijze ontwikkeld en zoekt hij in elk schilderij naar materiaaluitdrukking en details die uiteindelijk leiden naar de schoonheid als geheel. Hij exposeert zowel in binnen- als buitenland.

Zijn forse schilderijen typeren zich door het gebruik van krachtige kleuren. Het ondersteunt de zeggingskracht van de geportretteerden. Soms is dat het kwetsbare, soms is dat de trots. Ook de buitenkant laat zien wie ze zijn of willen zijn.

In zijn sur-realistische schilderijen vertellen combinaties en details een verhaal over de geportreteede persoon, zonder dat je ze kent of herkent.

Sterren op het doek

"Ik heb voor het televisieprogramma ‘Sterren op het doek’ artiest Waylon mogen portretteren. Een fantastische ervaring met een mooi eindresultaat voor mij. Hij heeft mijn doek als winnaar gekozen". 

23 juli t/m 6 september 2020

Dorien Plaat

'De ogen kijken je aan'

Transman / 2020 / acryl op doek / 120 x 80 cm

In mijn werk zoek ik naar puurheid , geen grote gebaren geen gekunsteldheid, grofheid, karikatuur. Ik zoek het moment waarin de persoon zichzelf eigenlijk probeert te verbergen maar  zich toch  laat zien, zijn kwetsbaarheid toont in heel kleine ‘gebaren’. Niet helemaal naakt of tot het bot maar op het randje van het toelaatbare. Wie zijn toelaatbare?

'De beeldentaal van Dorien is glashelder en zeer indringend. Je kunt niet wegkijken, je kunt er niet omheen. De figuren op haar doeken nemen geen genoegen met oppervlakkige beschouwing. Ze lijken te zeggen, kijk maar, hier ben ik, ik nodig  je uit naar mij te kijken, in al mijn naaktheid, in al mijn kwetsbaarheid. Nee niet weglopen, kijk nou even naar me. In een keiharde wereld, waarin soms de buitenkant het belangrijkst lijkt, het uiterlijk vertoon, lijken de schilderijen van Dorien Plaat tegen ons te zeggen, non-verbaal: mijn buitenkant is flinterdun, je mag naar binnen kijken, kijk eens hoe mooi ik ben, nee niet ‘mooi’ in context van een vergankelijk fysiek schoonheidsideaal, maar een soort ‘mooi’ met eeuwigheidswaarde, authenticiteit en dus kwetsbaarheid’ De figuren van Dorien laten zich zien in totale kwetsbaarheid, ze zijn daardoor echter niet zwak maar sterk, juist omdat ze vrede hebben gesloten met hun kwetsbaarheid, van hun kwetsbaarheid houden, er zelfs trots op zijn. Als dat geen mooie boodschap is voor de wereld waarin we leven dan weet ik het niet meer. Wie niet ontroerd wordt door deze kunst, heeft niet goed gekeken, of niet naar de schilderijen, of niet naar zichzelf."

FRANS ELLENBROEK,  

Bioloog directeur natuurmuseum Brabant en kunstenaar

20 september 2008

29 mei t/m 18 juli 2020

Maria Kuiken 

'Untitled' / 2020 acryl op doek 100 x 100 cm

‘Stilte is zo accuraat’ (Rothko)

Maria Kuiken kunstenaar en wetenschapper. Ze laat haar beeld al schilderend ontstaan. Het beginpunt is vaak concreet. Het kan een landschap zijn, een object of een bloem. Met haar onderzoekende geest gaat ze daarna de diepte in. Het concrete thema verdwijnt en het niet zichtbare en onbekende krijgt steeds meer vorm. Het is een geconcentreerd proces van creëren en van denken.

Maria schildert ruimte. Wat je ziet is wat je ziet.

31 augustus t/m 23 september 2023

'Gelaagdheid'

Marianne Breugelmans

Susan Fifis

Marianne Breugelmans - Tour au tour

Marianne over haar werk:

Sinds het jaar 2000 maak ik foto-/acrylcollages waarin ik belangrijke fotodetails en textuurmaterialen verwerk met en in acrylverf. De combinatie van mijn ervaring op het terrein van grafisch ontwerp, kunst, fotografie en interieurstyling zie je terug in mijn manier van werken. Architectuur is mijn favoriete onderwerp.

Fotofragmenten vormen in deze mixed mediavorm een concreet onderdeel van een kunstwerk. Als een afbeelding of foto mijn interesse wekt, ga ik daar mee aan de slag en belangrijke onderdelen krijgen een prominente plek in het werk. Deze plaats ik in een compositie van beeld, textuur en kleur op een niet realistische wijze, soms verkleind of vergroot. Ik wijk met opzet af van de realiteit en speel met het perspectief. Er ontstaat een mysterieus beeld. Soms vormen diverse kleine fragmenten een puzzel tot een nieuw geheel, soms breng ik enkel wat deelfragmenten aan om tot versterking van diepte te komen.

Architectuur, van de oudheid tot nu, inspireert mij enorm. De diverse vormen van wonen en leven, de wijze waarop o.a. kerken en woonhuizen gebouwd zijn, soms sober, soms overdadig in allerlei sferen, bieden veel manieren om te verwerken in kunst. Die grote diversiteit zorgt afwisselend voor eenvoud en veelvoud in fotofragmenten en kleuren. Vooral de sporen van het leven en de aantasting door tijd, de vergankelijkheid vind ik boeiend. Dat zie je terug in de gelaagdheid van schilderen en kleurkeuze waarbij ik met spatels, rollers en sponzen de verf vermeng tot een doorleefde tint.

Mijn favoriete gereedschappen zijn rubberpenselen. Die hebben een andere veerkracht dan de klassieke paletmessen en je kunt door de verschillende vormen en maten de verf fijn of stevig sculpturen en opbouwen in dunne of juist impastolagen. In mijn kleurgebruik, gebaseerd op de oude meesters, kies ik soms voor rustige, aardse kleuren, een andere keer is de uitwerking contrastrijker. Ik kies altijd voor acrylverf, deze droogt snel en je kunt aan één stuk door laag over laag schilderen.

Sinds 2000 exposeer ik met regelmaat in- en extern, nam deel aan kunstroutes en sta af en toe op kunstmarkten. In 2003/ 2004 heb ik een jaar in het buitenland gewoond en gewerkt. Terug in Nederland was mijn Home-Gallery/ Atelier Arte-Aparte een ontmoetingsplek waar ik regelmatig diverse activiteiten en kunstontmoetingen organiseerde. Deze activiteiten waren vaak verbonden aan een sociaal-maatschappelijk doel.

Neem een kijkje op mijn website of mijn socials om een beeld te vormen van mijn werk en techniek: www.arte-aparte.com.

FB: Marianne Breugelmans / LinkedIn: Marianne Breugelmans / Instagram: MilouMB

Vazen met gaten, omdat voor het bakken zaden in de klei ontkiemden. Schalen die gevormd zijn rond kurk.

Susan Fifis is gefascineerd door de mogelijkheden van klei, gecombineerd met natuurlijke materialen.

De in Deventer geboren kunstenaar heeft lange tijd in het buitenland gewoond en gereisd.
Herinneringen aan het landschap en de kleuren van kleding of gebouwen zijn een inspiratiebron voor haar keramiek .
Het werk van Susan is divers omdat ze veel wil uitproberen en ontdekken.

De laatste jaren laat zij zich vooral inspireren door de natuur in Nederland en door alles wat groeit en bloeit in haar eigen tuin.

Tijdens de expositie bij galerie DNA ligt de nadruk op de verbinding van het natuurlijke materiaal klei met andere (natuurlijke) materialen.
De gelaagdheid die daardoor ontstaat is het thema van deze expositie.

28 september t/m 21 oktober 2023

'Variaties op Deventer' door drie bevriende schilders

Peter Munnik

Frans Berentsen

Cees van de Woude

Peter Munnik (Den Helder, 1951)

Ik woon nu bijna 6 jaar in Deventer en ben daar elke dag weer dankbaar voor.

De stad maakt me blij, ik voel me hier helemaal thuis. Dit wil ik overbrengen in mijn Deventer-doeken.

Ik schilder sinds 1980 met olieverf, de laatste tijd meer met acryl, meestal vrij abstract en soms realistischer, zoals bij de schilderijen van Deventer.

Cees en Frans, 2 vrienden/collega’s, komen regelmatig bij me schilderen.Omdat ze Deventer ook zo bijzonder vinden, wilden zij dat ook in hun eigen stijl weergeven.

Deze expositie laat onze verschillende interpretaties zien.

Cees van de Woude (Dordrecht, 1961)

Ik schilder sinds begin jaren 90 en heb mij de laatste jaren steeds meer toegelegd op – niet te truttige – aquarellen.

De eigenzinnigheid van het medium vind ik prachtig.

Ik woon in Vlissingen en Peter en ik kennen elkaar al zolang ik schilder.

Naast mijn veelal Zeeuwse aquarellen , schilder ik graag in Deventer.

In het atelier bij Peter laat ik me ook verleiden met acryl te werken.

Frans Berentsen (Vorden, 1956)

Mijn werk kenmerkt zich door realistisch en herkenbare onderwerpen, vooral landschappen, gebouwen en portretten.

Er zijn schilderijen te zien op Facebook: Frans kunst.

Ik schilder in mijn eigen atelier en al enkele jaren in Deventer bij atelier Peter Munnik.

Tijdens de wandelingen door de stad zag ik de talloze prachtige gebouwen en straatjes. Hierdoor ontstond het idee een collectie werken van Deventer te maken.

26 oktober t/m 18 november 2023

'In geen naam te vangen'

Dorien Plaat

Marian Buunk

Dorien Plaat- Pure protection

Dorien over haar werk:

In mijn werk zoek ik naar puurheid , geen grote gebaren geen gekunsteldheid, grofheid, karikatuur. Ik zoek het moment waarin de persoon zichzelf eigenlijk probeert te verbergen maar  zich toch laat zien, zijn kwetsbaarheid toont in heel kleine ‘gebaren’. Niet helemaal naakt of tot het bot, maar op het randje van het toelaatbare. 

FRANS ELLENBROEK,  

Bioloog, kunstenaar en directeur natuurmuseum Brabant en kunstenaar over haar werk:

'De beeldentaal van Dorien is glashelder en zeer indringend. Je kunt niet wegkijken, je kunt er niet omheen. De figuren op haar doeken nemen geen genoegen met oppervlakkige beschouwing. Ze lijken te zeggen, kijk maar, hier ben ik, ik nodig  je uit naar mij te kijken, in al mijn naaktheid, in al mijn kwetsbaarheid. Nee niet weglopen, kijk nou even naar me. In een keiharde wereld, waarin soms de buitenkant het belangrijkst lijkt, het uiterlijk vertoon, lijken de schilderijen van Dorien Plaat tegen ons te zeggen, non-verbaal: mijn buitenkant is flinterdun, je mag naar binnen kijken, kijk eens hoe mooi ik ben, nee niet ‘mooi’ in context van een vergankelijk fysiek schoonheidsideaal, maar een soort ‘mooi’ met eeuwigheidswaarde, authenticiteit en dus kwetsbaarheid’. De figuren van Dorien laten zich zien in totale kwetsbaarheid, ze zijn daardoor echter niet zwak maar sterk, juist omdat ze vrede hebben gesloten met hun kwetsbaarheid, van hun kwetsbaarheid houden, er zelfs trots op zijn. Als dat geen mooie boodschap is voor de wereld waarin we leven dan weet ik het niet meer. Wie niet ontroerd wordt door deze kunst, heeft niet goed gekeken, of niet naar de schilderijen, of niet naar zichzelf."

Marian Buunk - I did it for you

Marian over haar werk:

Om mijn 'Verzieners'  (zie mijn website)  maar te citeren: Wat is wijsheid om de waarheid te blijven zoeken.

Remember that your natural state is joy.

Ik denk nog vaak aan het bootje van mijn vader. Zo is er een serie schilderijen ontstaan met allerlei bootjes. Eenzame bootjes, vertrekkende bootjes,  heel veel bootjes op een grote golf en een groot schip met zeilen op een warme zomeravond tussen bloemen langs de waterkant.

En over de serie “ladders”, die ik ook bij galerie DNA ga exposeren: I am  not doing anything untill I feel the need.

Allerlei voor iedereen wel bekende emoties komen hier in voor; van verdriet, humor, en enkele “diepere wijsheden”. Ik heb er teksten bij geschreven: net zo ongrijpbaar als de emoties zelf.

Dit alles kon alleen ontstaan door veel te tekenen. En mijn gedachten over dagelijkse beslommeringen even “uit te zetten” en mijn liefde voor schoonheid er als het ware voor te schuiven.

'Our Nature Unfolding'

Mathilde Jansen
Analoge fotonegatieven als canvas

 Mathilde Jansen - Echoscopy

In de expositie ‘Our Nature Unfolding’ wordt een selectie nieuwe werken getoond van Mathilde Jansen, kunstfotograaf uit Deventer.
Mathilde heeft de natuur als bron van leven met de kracht van moederschap verweven. Zij weet in haar analoge fotonegatieven haar werken tot een explosie van kleuren te brengen. Het effect is verbluffend, een lust voor het oog en licht in donkere dagen.
Kortom, een beleving die je niet mag missen!

Mathilde Jansen is afgestudeerd aan de Koninklijke Academie in Den Haag (KABK) en studeerde en werkt nationaal en internationaal. Zij verbeeldt een nieuwe symbiose of wisselwerking tussen sociale en ecologische systemen. Waarbij biodiversiteit en natuurlijke grondstoffen getransformeerd belicht worden. Onderliggende verbanden en onzichtbare processen treden uit de schaduw. Warmte lijkt vanuit de bodem op te stijgen en water heeft de kracht om landschappen te doen verstillen.
Het fotonegatief is haar canvas; een microwereld. Ook kleine structuren kunnen grote veranderingen teweeg brengen.

1 t/m 24 februari 2024

Jos Slottje

Upper Playground (Majelle Wams)

Jos Slottje - Tempus Valet Volat Velat (de tijd vliegt)

 Jos Slottje over zijn werk:

"Vanaf begin jaren tachtig ben ik actief als autodidact tekenaar.
In de jaren tachtig en negentig heb ik verschillende fotografie- en videocursussen gevolgd. Ik ben mij steeds meer gaan ontwikkelen en
perfectioneren op het gebied van tekenen, fotografie & collages. Mijn drijfveren ter inspiratie van NewCollageArt zijn mijn dromen & fantasie.

Afgelopen jaren ben ik mij steeds meer gaan toespitsen op het creëren  van collages.
Ik bouw mijn collages in verschillende fasen op en gebruik daarbij oude landkaarten, historische kranten, landschappen en foto’s / tekeningen uit eigen archief. Deze bewerk ik regelmatig met ecoline en geraspt bladgoud.

Ik deel mijn intimiteit met de toeschouwers van mijn werk en hoop dat men ervan kan genieten.
De titels van mijn werk hoeven wat mij betreft niet overeen te komen met wat men denkt te zien."

Upper Playground - Today I live on coffee and flowers

Majelle Wams - kunstenaarsnaam Upper Playground - is kunstenaar, schilder, spraypainter en designer.

Majelle Wams over haar werk:
"Na jarenlang samen met schrijvers en uitgevers te hebben gewerkt, besloot ik 8 jaar jaar geleden om mij meer op mijn werk als kunstenaar te focussen. Dat resulteerde in een explosie aan verschillende kunstvormen waar ik nu bijna dagelijks aan werk.
Mijn kunst bestaan uit collage kunst en stencil-art, acrylverf portretten en ‘distorted faces’, abstracte kunstwerken en abstract graff (met spraypaint). Daarnaast creëer ik ‘UP-cycle pieces’, waarbij ik ‘pre-used’ armbanden, kettingen, knopen, kralen, leren tassen, leren riemen etc. een nieuw leven geef. Vaak door ze helemaal uit elkaar te halen en op een andere manier samen te stellen, waarmee ik ze up-cycle, met een knipoog naar mijn kunstenaarsnaam Upper Playground en mijn logo UP waarmee ik mijn schilderijen en andere kunstwerken onderteken.

In mijn collage kunst en stencil art experimenteer ik met een combinatie van tekst en beeld, zelf geschreven slogans/lyrics/gedichten, ogen/neuzen/oren/monden uit glossy’s, rare beelden en stukken tekst uit tijdschriften, verfrestjes, schroefjes en boutjes, wat ik maar tegenkom en denk te kunnen gebruiken. Dit combineer ik met acrylverf, spraypaint, posca markers, stencils en wasco krijt.

UPPER PLAYGROUND
All creativity is born in the quality of play
The art of play
The creative power of play
The freedom to create with like-minded people
In the upper playground"

29 februari t/m 23 maart 2024

'Bijzonder alledaags'  Foto's - installatie - 3D en 2D werken

Wil Bijker

Peter Verboom

Kunstfotografe Wil Bijker over haar werk:
Ik verwonder mij altijd dat er zoveel schoonheid zit in de gewone dagelijkse dingen om mij heen. Zowel binnen als buitenshuis kom ik veel moois tegen. Mijn foto’s komen gevoelsmatig tot stand. Wat ik fotografeer moet mij raken.
Door van heel dichtbij te fotograferen maak ik de schoonheid van het gewone beter zichtbaar.
Mijn fantasie doet de rest als ik met deze opnames aan de slag ga.
Het uiteindelijke resultaat is dat er nieuwe op zichzelf staande foto’s ontstaan. Maar altijd zijn in deze beelden de oorspronkelijke opnames terug te vinden.

Door deze werkwijze hoop ik dat mensen genieten van mijn foto’s. Maar ook dat ze zich bewust worden van de schoonheid die overal om ons heen is.

                               Peter Verboom - Dwarse H-vogel

Peter Verboom is geboren in 1954. 
Zijn queeste naar kinderlijke spontaniteit is nooit gestopt. Als een echte ‘homo ludens’ gebruikt hij in zijn huidig werk het wrakhout van onze massaconsumptie en verwerkt dit tot ‘assemblages”. Fan van 'DaDa' en 'Neo-DaDa’. 
Bij voorkeur past hij niet-traditionele kunstmaterialen toe; hoofdzakelijk gebruikte alledaagse attributen, ‘objects trouvés’. 

Vindplaatsen en inspiratie vindt hij in kringloop- en 2ehands-winkels. Zijn assemblages ontstaan door intuïtieve en associatieve samenvoegingen van triviale attributen. Een spel ontstaat, waarbij de betekenis van de afzonderlijke attributen, in een nieuwe onderlinge relatie, vervreemding opwekken. Irrationele combinaties met een narratief karakter”.

28 maart t/m 20 april 2024

Pauline Luijben

Schilderijen - digitale kunstwerken - oorbellen

Pauline Luijben - In het water van Matanze (schilderij)

‘Ik heb geen groter verlangen dan mij verbonden te voelen en zacht omarmd te weten".

Pauline Luijben over haar werk:
'Schilderen is voor mij een manier is om deel te worden van de wereld: het IJssellandschap, dieren en mensen. Niet dat je dat af kunt dwingen, maar je krijgt het zonder twijfel cadeau als je gevoelig en alert genoeg blijft om te zien wanneer het je toevalt.
Naast het schilderen ben ik gefascineerd door de fantastische mogelijkheden van deze tijd.
In mijn digitale werk komen verleden, heden én toekomst samen. Beeldmateriaal, overal vandaan en uit alle tijden, knip en plak ik laag over laag samen tot één beeld. Daarbij laat ik mij leiden door intuïtie en impulsen, totdat het beeld me iets begint te zeggen dat ik verder uit wil werken om het te kunnen delen met anderen.
Ik maak mijn werk zorgvuldig en met grote aandacht voor detail omdat de diepte van verbinding precisiewerk is’.

Pauline werd geboren in IJsselstein en heeft gestudeerd aan de Hoge School voor de Kunsten Arnhem (Artez). Zij woont en werkt aan de IJssel in Welsum. Zij was o.a. conservator van het Moerman Museum Hattem en voorzitter van de ballotagecommissie van Ateliers Apeldoorn.

Tijdens de expositie bij galerie DNA laat Pauline Luijben landschappen, dierenschilderijen en digitale schilderijen zien. Ook haar oorbellen, gedichtenbundel en beeldboek ontbreken niet omdat in haar werk alles met alles te maken heeft. De verbindende factor, ook al heeft die diverse uitingsvormen, is immers het verlangen naar verbinding.

25 april t/m 20 mei 2024

NKK2020
'Schoonheid uit Drenthe'

Galerie DNA laat een wonderschone combinatie van kunstwerken zien met de expositie SCHOONHEID UIT DRENTHE.
Vanwege het grote succes in 2022 komen 6 Drentse kunstenaars opnieuw naar onze galerie in Deventer om hun nieuwste kunstwerken te tonen.

De kracht van samen
Het NKK2020 is een groep van 6 kunstenaars uit Noord-Nederland die samen exposeren. De groep is ontstaan vanuit de gedachte ‘alleen is maar alleen, samen sta je sterker en kun je elkaar stimuleren en inspireren’. Gezamenlijk met hun kunst naar buiten treden is het doel. Ook dit jaar hebben zij galerie DNA in Deventer gekozen om hun nieuwe werk te tonen. Het gaat om de volgende zes kunstenaars:

Emy Noya – schilderijen
Froukje Dijkstra – keramiek
Rineke Hollemans – houtsneden
Rita Siemons – sieraden
Sikko Mulder – gemengde techniek
Wilma Wassing – beelden

Ontmoet de kunstenaars:
Emy, Rita, Rineke en Wilma op 4 mei en op 11 mei Sikko. 
Beide zaterdagen van 14.00 tot 16.00 uur.
Uit reacties van bezoekers blijkt dat het boeiend en inspirerend is om de kunstenaars te ontmoeten en -als je dat op prijs stelt- te horen vertellen over hun werk.

23 mei t/m 15 juni 2024

Gosia Kalisciak
'Emoties'

Foto's - beelden in diverse materialen

                    Gosia Kalisciak - 'autobiografische verdieping'

Gosia Kalisciak met een van haar kunstwerken

Gosia heeft over haar werk gezegd:

“Het ontwerpen en maken van ruimtelijke objecten en fotografie zijn mijn grote passie. Mijn streven is om deze disciplines in mijn vrije werk te combineren, zodat een ruimtelijke fotografische vorm ontstaat. Mijn thema’s zijn meestal geïnspireerd of gebaseerd op emoties, kwetsbaarheid, dromen en verlangens. Het werk als docent geeft me voldoening en plezier om mijn passie over te brengen op mensen en te zien dat zij hierdoor gemotiveerd worden zelf beeldend bezig te zijn”.

20 juni t/m 13 juli 2024

Paola de Bruijn
Jonaske de Ruiter

'Stil'
Combinaties van fotografie, grafiek, borduursels en andere technieken

Paola de Bruijn - Vertrekken

Paola de Bruijn over haar werk:
"De wereld fascineert mij in al haar gradaties. De wereld daarbuiten of binnenin, van anderen of mijzelf, de natuur, het heelal – vooral de gelaagdheid ervan heeft mijn aandacht. Lagen waar ik met mijn verbeelding in kan gaan beroeren mij het meest."

Het beeldend werk van Paola de Bruijn komt rechtstreeks vanuit haar buitenwereld. Het zijn gefotografeerde observaties die veranderd worden in haar binnenwereld. Door vervorming en herhaling toe te passen ontstaan sprookjesachtige patronen die een eigen leven gaan leiden, van het oorspronkelijke gegeven op weg naar nieuwe betekenissen. Schoonheid in nietigheid en kleinheid zijn terugkerende uitgangspunten in haar werk. Voor de expositie bij DNA heeft Paola daar verlies en troost aan toegevoegd.

Vanuit een grote liefde voor fotografie en grafische technieken maakt Paola samengestelde werken die je in hun gelaagdheid willen meenemen naar een plek naast het alledaagse. Vanuit een database van eigen foto’s wordt de basis van de werken per project geselecteerd, waarna bewerkingen en/of aanvullingen in andere technieken worden toegepast. Hierbij worden combinaties van fotografie, grafiek en borduursel in variaties gemaakt. Het gevolg zijn intuïtief groeiende kunstwerken. Haar werk is modern, lieflijk, poëtisch, stil, melancholiek en soms uitbundig. Altijd is er de zoektocht naar evenwicht tussen techniek en zeggingskracht en tussen eigenheid en traditie.

Jonaske de Ruiter - Pluk de dag ieder moment

Jonaske de Ruiter over haar werk:
“Ik ga graag uit mijn ‘comfortzone’ en ik weet dat ik het meeste leer aan de randen daarvan. Daar waar het schuurt en waar ik uitgedaagd word om in een moeilijke situatie tot een oplossing, of in dit geval een sterk beeld, te komen. Want wat is waarheid en naar welke waarheid kijk je heden ten dage?”

De gelaagdheid in het leven boeit Jonaske en dat is ook wat terug te zien is in haar kunstwerken. Overkoepelend kenmerk is dat haar werk een sterke poëtische verbeeldingskracht heeft. Dat poëtische kent echter altijd een rauw randje. Zij houdt van de rafelranden van het leven en het geleefde leven van de mens.
Jonaske houdt zich bezig met verschillende kunstvormen en is voortdurend op zoek naar nieuwe combinaties van technieken. Dat betekent dat zij veel experimenteert. De laatste jaren speelt de fotografie een steeds grotere rol, zowel analoog als digitaal.

Ank Stegenga - Yin Yang